آخرین به روز رسانی: شنبه 1 اردیبهشت 1403 |
آخرین به روز رسانی: شنبه 1 اردیبهشت 1403 |
در گذسته رسم بر این بوده که خانواده برای پسرشان دختری را انتخاب کنند و معموﻷ پسر اعتراضی نمی کرد روش دیگر این بود که با بدنیا آمدن نوزاد دختری در میان بستگان ٬ اگر خانواده ای فرزند پسر داشتند با موافقت دو خانواده آنها را به نام هم نامزد می کردند و به اصطلاح ناف دختر را به نام پسر می بریدند دربین شوشتریها همانند دزفولیها زنانی هستند که به آنها دلال dalâl می گویند . دلالها برای خانواده های پسر داردختری را پیدا می کردند و در واقع باعث آشنایی دو خانواده می شدند و در صورت رضایت دو خانواده از طرف خانواده داماد هدیه ای دریافت می کردند .
خواستگاری و عقد
در روز خواستگاری پس از تعیین مهریه وشیربها وموافقت دو طرف مادر پسر حلقه ای موسوم به بلکهBelke درانگشت دختر می گذارد . علاوه بر آن هدایای دیگری از قبیل لباس و عطربه عروس هدیه می کنند که به این رسم نشونه ونون nešunevanun می گویند. سپس مقدمات عقد را فراهم می کنند .
حنا بندان
شب قبل از عروسی حنا بندان است که شوشتری ها به آن دس رزون dasrazun می گویند.عروس و داماد را به صورت جداگانه در خانه خودشان حنا می زنند . عروس تا پولی به عنوان من دسی mendasi نمی گرفت اجازه نمی داد به دستش حنا بزنند . پس از آن کف دستش را حنا زده ٬ تکه ای نبات در دست او و ورقه ای طلا زیر زبانش می گذاشتند که به آن زیر زبونی می گفتند . زیر پای عروس یک کرسی نهاده و پایش را حنا می زدند .
عروسی
روز عروسی مراسم با شادی برگزار می شد . در گذشته رسم بر این بوده که درون کاسه ای پر آب چهار عدد تخم مرغ پخته گذاشته و آن ظرف را زیر پای عروس می گذاشتند و فردای آن روز عروس تخم مرغها را خورده و آب آن را روی سرش می ریخت . به این رسم در اصطلاح آب بخت می گویند . در شوشتر فردای عروسی تا سه وعده برای عروس و داماد غذا می بردند .
منبع:
رضایی صدر،حمید،پرویز طلاییان پور.مردم نگاری شهرستان شوشتر - پژوهشکده مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی کشور- اداره کل میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری خوزستان- 1376