موزه‌ها

جانمایی روی نقشه

ساختمان این موزه در سال ۱۳۰۹ساخته شد، و تا پایان جنگ به عنوان بخش اداری شرکت نفت به کار می‌رفته است. در دوران هشت سال جنگ تحمیلی این ساختمان به عنوان محل دیدبانی نیروهای عراقی مورد استفاده قرار گرفت. با بازسازی گوشه‌ای از ساختمان اداری شرکت نفت، در سال ۷۵ این مکان به عنوان مرکز فرهنگی دفاع مقدس افتتاح شد. مساحت مرکز فرهنگی دو هزار و ۴٠۰ متر مربع و دارای کتابخانه تخصصی دفاع مقدس با حدود سه هزار جلد کتاب، سالن نمایش فیلم، آرامگاه سه شهید گمنام که در نوروز سال 85 در این مکان دفن شده‌اند، می‌‌باشد. با توجه به اینکه این مرکز محل دیدبانی دشمنان در دوران جنگ بوده است، دست نوشته‌های اشغالگران عراقی بر روی دیوارهای ساختمان به جای مانده است، که یکی از دست نوشته‌ها، جمله" آمده‌ایم تا بمانیم " بوده است که در این مرکز، خودنمایی می‌کند. مرکز فرهنگی خرمشهر دارای چهار سالن مقاومت، اشغال، آزادسازی و بازسازی خرمشهر است. که در هر بخش گوشه‌هایی از حماسه آن دوران را نشان می‌دهد. همچنین در این مرکز فرهنگی، آثار به جامانده از سرداران شهید حماسه مقاومت خرمشهر همچون سید محمدعلی جهان‌آرا، بدالرضا موسوی، از فرماندهان سپاه خرمشهر و دیگر شهدای ارتش و سپاه و نیز ادوات نظامی آن دوران به نمایش گذاشته شده است. هر ساله بازدیدکنندگان زیادی به ویژه در نوروز با توجه به حضور راهیان نور در خرمشهر، از این مرکز فرهنگی دیدن می‌‌کنند.

موزه بهبهان در سال 1384 در دو بخش باستان شناسی و مردم شناسی افتتاح گردید. موزه دارای یک تالار بزرگ و سه تالار کوچک می باشد. در تالار بزرگ گوشه هایی از زندگی، آداب و رسوم و حرفه های سنتی به نمایش گذاشته شده است از قبیل مراسم عروسی، کشاورزی، عبابافی و ... در تالار دوم گوشه ای از یک خانه سنتی نشان داده شده است. در تالار سوم اشیاء مردم شناسی و زیورآلات زنانه قرار دارد و آخرین تالار شامل نسخ خطی و سکه های مربوط به ادوار مختلف و اشیایی از تمدن ایلام می باشد.

موزه آبادان یکی از موزه های قدیمی ایران است. این موزه در سال 1338 با مجموعه آثاری از دوره ماقبل تاریخی و آثاری از دوره های متأخر تا دوره قاجاریه و نیز آثاری هنرمندان کارگاههای هنرهای سنتی افتتاح شد. در برپایی این موزه مرحوم علی هانیبال مساعدت بسیار نمود. ساختمان موزه با الهام از معماری سنتی ایران شکل گرفته است. این ساختمان دارای گنبد به ارتفاع 22/5 متر است که متأثر از گنبد مقبره دانیال نبی شوش است. در یک طبقه و دارای یک تالار اصلی و دو تالار جنبی است. تالار اصلی، محل نمایش آثار دائمی موزه از جمله آثار بدست آمده از شوش ( هزاره اول ق. م ) و آثار دوره صفوی و قاجاری است همچنین آثار مردم شناسی و پوشاک سنتی مردم خوزستان نیز در بخش دیگری از موزه به نمایش گذاشته شده است.

هسته اولیه شهر شوش در تپه آکروپل شکل گرفت که اکنون جزیی از مجموعه تپه های چهارگانه (آکروپل، آپادانا، شهر شاهی و شهر صنعتگران ) تشکیل دهنده لایه های تمدنی شوش از هزاره پنجم پیش از میلاد مسیح تا قرن دوازدهم بعد از میلاد ( قرن 6 هجری قمری ) محسوب می شود.در سال 1345 هجری شمسی ساخت جهت نمایش آثار بدست آمده در طول قریب 160 سال کاوشهای باستانشناسی شوش درون باغ با صفایی با زیربنای 550 مترمربع به اتمام رسید و بعدها با اضافه کردن 2 سالن به 4 سالن قبلی به فعالیت خود ادامه داد. در سال 1359 با شروع جنگ تحمیلی موزه تعطیل می شود. در طی این مدت یکبار تعمیر و بطور غیررسمی به فعالیت ادامه داده ولی بعد از مدتی مجدداً تعطیل می گردد. تعمیرات کلی موزه وافزایش متراژ بنا ( اضافه شدن دو سالن جنبی ) از سال 1377 شروع شد و اینک موزه با اشیاء متنوعی از هزاره پنجم پیش از میلاد تا دوران قاجار و آجرنوشته ها در شش سالن آماده نمایش می باشد. باغ نیز با مساحتی معادل 8هزار متر مربع در جوار محوطه تاریخی شوش واقع شده است که پس از افتتاح موزه در خرداد ماه 1383 برای رفاه بیشتر بازدید کنندگان داخلی و خارجی نیاز به احیای کامل داشت . این پروژه با اعتباری معادل یک میلیارد و دویست میلیون ریال آغاز گردید که در سال 86 به طور رسمی افتتاح شد و اکنون به عنوان یکی از مهمترین موزه های روباز کشور منصوب می شود .

ساختن موزه هفت تپه در سال 1339 توسط دکتر عزت الله نگهبان آغاز و در سال 1352 پایان یافت. این ساختمان با الهام از سبک معماری بومی، متناسب با شرایط اقلیمی و با برداشتی از سبک معماری ایلامی آن دوران ساخته شده، تا محلی برای نمایش آثار بدست آمده از کاوش ها برای عموم مردم، بازدیدکنندگان و علاقه مندان باشد. نمایشگاه موزه شامل 2 بخش است. دربخش اول پوسترهای مربوط به فعالیت های پژوهشی پایگاه چغازنبیل و هفت تپه نمایش داده شده و بخش دوم به اشیاء بدست آمده از حفاریهای دکتر نگهبان و حفاریهای انجام شده اخیر در محوطه های هفت تپه و ابوفندوا اختصاص دارد. این اشیاء از نظر تاریخی مربوط به اواسط هزاره دوم ق . م بوده و نمونه ای از آنها شامل اشیاء سفالی ( تابوتهای سفالی، خمره سفالین، گور خمره، کوزه ، تنگ های سفالی با کف دکمه ای )، پیکرک ها و مجسمه ها (مجسمه نوازندگان، الهه باروری )، اشیاء فلزی ( پیکانهای مفرغی، اسکنه و مغار مفرغی، دکمه های مفرغی)، اشیاء سنگی ( تیغه های سنگی، هاون، پاشنه سنگی در ) گل میخ لعابدار، آجرنوشته ها و گل نوشته ها ( مربوط به چغازنبیل و هفت تپه )، ماکت های مربوط به محوطه تاریخی چغازنبیل و غیره می باشد

موزه مردم شناسی دزفول در حمام کرناسیون که از بناهای اواخر دوران زندیه واوایل قاجاریه می باشد دائر گردیده و در محله ای با همین نام قرار دارد. معماری زیبای حمام کرناسیون برای هر بیننده اهل ذوقی چشم نواز و دیدنی است. موزه از بخشهای مختلفی تشکیل و سعی شده ویژگی های فرهنگی و مردم شناختی مردم دزفول به نحو زیبایی به نمایش گذاشته شود.ورودی موزه شامل نمایش یک حمام قدیمی و مشاغل وابسته به آن مانند جاجیم بافی، نمدبافی، خراطی، آهنگری و مسگری و نیز نمایش یک خانه قدیمی در دزفول است.کشاورزی سنتی دزفول را در ورودی گرم خانه حمام می بینیم و در بخشهایی مبانی گرمخانه نسخه های خطی، اسناد و مدارک مالی واشیاء و زیورآلات در معرض دید قرار دارد و در انتهای گرمخانه نیز مراسم سنتی عروسی دزفول به نمایش گذاشته شده است.

تماس با ما

ما را دنبال کنید