آخرین به روز رسانی: شنبه 8 اردیبهشت 1403 |
آخرین به روز رسانی: شنبه 8 اردیبهشت 1403 |
برای دیدن این روستا که به ونیز ایران معروف شده، باید راهی خوزستان شوید. علاوه بر دسترسی جادهای و پروازهای منظم به اهواز و آبادان، راهآهن جنوب نعمتی است برای اهالی سفر. قطار جنوب، شما را از پیچ و خم زاگرس زیبا به خطه زرخیز خوزستان میرساند و بسته به انتخاب شما، اندیمشک، اهواز، آبادان یا خرمشهر میتواند ایستگاه پایانی باشد.
برنامه سفر شما از اهواز شروع میشود. پس از دیدار با کارون و بهمنشیر و البته یک شکمگردی درست و درمان در محله لشگرآباد اهواز، به سمت جاده آبادان حرکت کنید. در میانههای جاده اهواز آبادان و با رسیدن به سهراهی دارخوین، به سمت شادگان منحرف شوید. مقصد ما همین شهر شادگان و تالاب معروف آن است.
برای رسیدن به تالاب شادگان، نرسیده به شهر شادگان، در روستای سَراخیه (صَراخیه) توقف کنید. از اهواز تا اینجا حدود 110 کیلومتر راه آمدهاید.
روستای صراخیه، همان روستای آبی ایران است که به دنبالش بودید. در اینجا میتوانید قایق اجاره کنید و راهی تالاب شوید. در همان اولین دقایق قایقسواری، خانههای مردم را در دو طرف کانال آب میبینید و بچههایی در جلوی خانه مشغول بازی هستند و برای شما دست تکان میدهند.
در این تالاب تعداد بسیار زیادی پرنده بومی زندگی میکنند و در نیمه دوم سال، پرندگان مهاجر نیز به آنها اضافه میشوند و شما را به تماشا دعوت میکنند.
اردک مرمری، عروس غاز، اردک سرسفید، پلیکان، گیلانشاه و عقاب دریای دمسفید نمونهای از پرندگانی هستند که امکان دیدن آنها را در تالاب شادگان خواهید داشت.
قایقهای ماهیگیری و برداشت علوفه و همچنین گاومیشهای معلق بر روی آب، از دیگر دیدنیهای این تالاب است.
تالاب شادگان یکی از تالابهای بینالمللی ایران است که در زمان ثبت آن در کنوانسیون جهانی رامسر در سال 1354، به عنوان بزرگترین تالاب ایران شناخته میشد.
این تالاب تاثیر مستقیم بر معیشت و زندگی مردم منطقه دارد و برداشت علوف، پرورش گاومیش، ماهیگیری و برداشت نی از اصلیترین منافعی است که تالاب برای مردم دارد. در سالهای اخیر و به خصوص در فصلهای پاییز و زمستان، گردشگری و به خصوص پرندهنگری در این تالاب، منابع جدید درآمدی برای مردم ایجاد کرده است. به همین دلیل پیشنهاد میکنیم طوری برنامه ریزی کنید که حداقل یک وعده غذایی را در حاشیه تالاب سپری کنید.
اين تالاب، در واقع رابط بين رودخانهی جراحي در شمال و خليج فارس در جنوب است. اين تالاب از شمال به شهر شادگان و خور، از جنوب به رودخانهی بهمنشير، از شرق به آبهاي خور موسي، از غرب به جاده دارالخوين و آبادان منتهي ميشود. وسعت تالاب 400 هزار هكتار است كه 296 هزار هكتار آن به عنوان پناهگاه حيات وحش تحت حفاظت و كنترل ميباشد. 150 گونهی پرنده مهاجر زمستان را در اين تالاب سپري مي كنند. تالاب شادگان در رديف تالابهاي بين المللي عضو كنوانسيون رامسر ميباشد.