مجموعه سازههای آبی تاریخی شوشتر
مجموعهی (آسیابها و آبشارهای شوشتر) از بینظیرترین نمونههایی است که برای استفاده از آب در دوران کهن مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. این محوطه، مجموعهای از سدها، تونلها، کانالهای فرعی و آسیابهای آبی است که اساس کار مجموعه به این صورت است که سد گرگر مسیر رودخانه را مسدود کرده و سطح آب را برای آبگیری سه تونل حفر شده در تخته سنگ بالا می آورد. تونلهای سهگانه آب را به مجموعه هدایت میکنند و به کانالهای متعددی تقسیم میشوند که پس از گرداندن چرخ آسیابها، آب به صورت آبشارهایی به محوطهای حوضچه مانند سرازیر میشود. یکی از ویژگی های بسیار بارز این مجموعه مجاورت آن با بافت تاریخی شهر شوشتر است. بهطور کلی، این مجموعه از شاهکارهای فنی مهندسی اعصار کهن است. این مجموعه در تیرماه 1388 بهعنوان دهمین اثر ایران در فهرست آثار جهانی به ثبت رسید.