پژوهش مردم‌نگاری محوطه آسیاب‌ها و آبشارهای شوشتر، برای نخستین بار توسط پایگاه میراث‌جهانی سازه‌های آبی ـ تاریخی این شهرستان انجام شد.
به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، مدیر پایگاه میراث‌جهانی سازه‌های آبی ـ تاریخی شوشتر دوشنبه هشتم شهریورماه 1400 با اعلام این خبر گفت: «این پروژه که حاصل ساعت‌ها کار میدانی، مصاحبه، عکس‌برداری و پژوهش است، مردم‌شناسی محوطه آسیاب‌ها و آبشارها را به ثبت رسانده است.»
محمدرضا بهادری ادامه داد: «در این مستندنگاری با لووینه‌های (آسیابانان) قدیمی یا فرزندان آن‌ها و مطلعین بومی، مصاحبه‌های حضوری در محوطه انجام، و از اطلاعات آن‌ها بهره گرفته شده است.»
او تصریح کرد: «همچنین در این مصاحبه‌ها سعی شده تا حتی‌الإمکان از نام‌های خاصِ برخی از آسیاب‌ها و مکان‌ها، بدون تغییر استفاده تا ارزش‌های اصیل فرهنگی و گویش بومی به بهترین شکل حفظ شود.»
مدیر پایگاه میراث‌جهانی سازه‌های آبی ـ تاریخی شوشتر توضیح داد: «این نام‌ها، مانند پدیده‌های فرهنگی دیگر، در گذر زمان دستخوش تغییراتی بوده‌اند؛ بنابراین تلاش شده با مصاحبه‌های متعدد، این مشکلات به حداقل رسانده و دقیق‌ترین شکل آن برای انتشار آماده و به مخاطب منتقل شود.»
او ابراز امیدواری کرد مجموعه پایگاه میراث‌جهانی سازه‌های آبی ـ تاریخی شوشتر بتواند گامی دیگر در راستای شناساندن هرچه بهتر میراثِ کهن شهر شوشتر بردارد.»
مردم‌نگاری، مطالعه توصیفی یک جامعه انسانی یا روند انجام چنین مطالعاتی است که این مطالعات شامل بررسی افرادی در یک موقعیت اجتماعی خاص است. مردم‌نگاری معاصر تقریباً کاملاً براساس کار میدانی استوار و متکی به مشاهدات است؛ بنابراین مستلزم آشنایی پژوهشگر در فرهنگ و زندگی روزمره افرادی است که موضوع مطالعه او هستند.
